تأثیر قصه در خلاقیت و رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان

قصه از ابتدای آفرینش تا کنون وجود داشته است و شاید نخستین قصه، قصهٔ آدم و حوا و نخستین قصه گو حضرت آدم باشد که ماجرای رانده شدنش از بهشت را برای فرزندانش تعریف کرد.
درون مایۀ اصلی قصه ها آرزوی انسان ها بوده و هست . در واقع انسان ها نیازهای شان را با زبانی ساده و قابل فهم در قصه بیان می کنند. طرح مسائل هیجان انگیز و عجیب و ظهور عوامل طبیعی ، غیر طبیعی و متافیزیکی باعث می شود شنوندگان از شنیدن قصه لذت ببرند و انگیزۀ یادگیری در آن ها بیش تر شود .
از جمله مهمترین پیامدهای داستان خوانی، نزدیک کردن اعضای خانواده به یکدیگر است. در این جا خواندن برای کودک به یک جریان اجتماعی تبدیل میشود. زیرا او در معرض اطلاعات گوناگون در مورد جامعه، مردم و رویدادهای اجتماعی قرار میگیرد. وقتی پدر و مادر برای او کتاب میخوانند در واقع به او الگو میدهند. بردن کودکان به نمایشگاهها و فروشگاههای کتاب به آنها فرصت میدهد بین کتابها بگردند و با کمک بزرگ ترها کتابهای مورد علاقهٔ خود را پیدا کنند. وقتی کودک خواندن را یاد گرفت وبرای خواهر یا برادر کوچک تر یا پدر و مادرخود داستان خواند، حس اعتماد به نفس در او تقویت میشود. با این همه، کودکان هر قدر هم در خواندن توانا شوند و مهارت پیدا کنند هنوز نیاز دارند کسی برایشان کتاب بخواند. برای کودک مفهوم خواندن چیزی فرا تر از تلفظ کلمات است.
همچنین شنیدن داستان به شکل گروهی بسیاردلپذیرتر از تنهایی خواندن آن است.
قصهها بر خلاف شکلهای دیگر ادبیات، کودک را در راه کشف هویت و معنای زندگی خویش هدایت میکند. قصه به کودک میآموزد برای ادامهٔ تکامل شخصیت فردی چه تجربههایی ضروریاند. قصه به کودک قول میدهد اگر شجاع باشد و در راه این تلاش ِ طاقت فرسا و مهیب قدم بردارد، نیروهای خیر اندیش و نیکوکار به کمکش میآیند و موفقیت او حتمی خواهد بود. قصهها به کسانی که بز دل و تنگ نظرند و کوشش نمیکنند هویت خویش را بیابند، اخطار میکنند که ناچار خواهند شد به یک زندگی ملال آور و یکنواخت قناعت کنند.
داستانهای علمی – تخیلی، آنها را به تأمل و اندیشه در بارهٔ آینده وا میدارد. داستانهای واقع گرای نو کودکان را نسبت به شناخت انسان امرزی و رابطهاش با محیط زیست کنجکاو میکند. کودک به کمک ادبیات با شیوههای برخورد انسانها و دشواریهای زندگی خود آشنا میشود و از شخصیتهای داستانها میآموزد چگونه گرفتاریهای مشابه را رفع و احساس دیگران را درک کند.با الهام از همین تجربههاست که کودکان به نوشتن یا بازگو کردن قصههایی ساخته و پرداختهٔ ذهن خود یا اجرای نمایش بر انگیخته میشوند. جورج شانون میگوید:«انسان در دوران کودکی به ارزش های ادبیات دست می یابد و تأثیر عمیق آن در بزرگسالی پدیدار می شود.» خواندن و آشنایی با ادبیات بر کودکان اثرات متفاوتی دارد، چنان که جون گلیزر میگوید:«ادبیات در رشد عاطفی کودکان سهیم می شود . سهم ادبیات در بروز احساسات و عواطف و به دست دادن تصویری از این احساس ها و شناسایی آن است.» کودکان نسبت به آن چه میخوانند واکنش نشان میدهند. واکنشهای کودکان نسبت به ادبیات از پیدایش و پیشرفت عوامل متفاوتی تأثیر میپذیرد و رشد و پرورش زبانی، شناختی، اجتماعی و اخلاقی در کودکان بر شیوهٔ برداشت آنها از یک داستان تأثیر میگذارد.
اعتقاد به حقیقت قصه به او جرئت می دهد در نخستین برخورد با یک کودک ناشناس خود را کنار نکشد .

قصه ها هم شادی آفرینند و هم آموزنده . در قصه ها از واژه هایی استفاده می شود که کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد .
اما بهترین شیوۀ قصه گویی کدام است ؟ در این زمینه ، روش های متفاوتی هست . از جمله این که لازم است بعد از گفتن هر قصه یا هنگام قصه گویی به کودک فرصت دهیم به قصه فکر کند و دربارۀ آن حرف بزند . این روش از نظر عاطفی و عقلی برای کودک بسیار مفید است.
برای این که داستان توجه کودک را جلب کند بهتر است سرگرم کننده باشد و کنجکاوی او را برانگیزد . هم چنین لازم است تخیل کودک را فعال کند و به او کمک کند توانایی ذهنی اش را افزایش و احساساتش را توضیح دهد.
بهتر است داستان با همۀ جنبه های شخصیتی کودک ارتباط داشته باشد و از نیازهای کودکانه وی سوء استفاده نکند . قصه باید نیازهای درونی کودک را جدی بگیرد و اعتماد او را به خود و آینده اش تقویت کند.
آگاهی دادن به کودک دربارۀ دنیایی که در آن زندگی می کند ، پرورش عادت های مفید وایجاد عزت نفس و حس استقلال طلبی و گسترش خلاقیت از مهم ترین هدف هایی است که در قصه گویی برای کودک دنبال می شود
با خواندن قصه و بازگویی آن ، نیروی بیان و تکلم کودک رشد پیدا می کند و بر دایرۀ لغات و اطلاعاتش افزوده می شود.
بهترین کتاب هایی که کودکان را به بلند خوانی تشویق می کند کتاب هایی است که تکرار زبانی دارد. کتاب های تصویری بدون متن هم برای تمرین قصه گویی و تقویت زبان گفتار و نوشتار مناسب است . هر کتابی می تواند کودک را به آفریدن قصۀ خودش تشویق کند.
